Dankbaarheid is een manier om naar de wereld te kijken.
David Dewulf
Geplukt uit Nieuws- en andere media die dagelijks aan mij voorbijstromen. Marijke van der Scheer
vrijdag 30 september 2011
woensdag 28 september 2011
Nieuw Kankercentrum Amsterdam
In het VU Medisch Centrum in Amsterdam wordt vandaag een nieuw kankercentrum geopend. Het comfort voor de patiënt staat er voorop. De meeste patiënten moeten binnen 48 uur een diagnose en behandelplan krijgen.
Bron: NOS Nieuws
Bron: NOS Nieuws
maandag 26 september 2011
Catalonië neemt afscheid van stierenvechten
Dit weekend is het de laatste keer dat in Catalonië stierengevechten te zien zijn. Vanaf 1 januari 2012 geldt er namelijk een verbod in de noordoostelijke Spaanse regio. Vandaag neemt Catalonië afscheid van de gevechten met een laatste show in een uitverkochte arena in Barcelona.
De Monumental ring is met 20.000 verkochte kaartjes vandaag volledig uitverkocht. Dit is tevens de laatste nog functionerende arena voor stierengevechten in Catalonië. De populariteit van de sport is de afgelopen decennia flink gedaald. Stierengevechten worden verboden nadat dierenactivisten veel handtekeningen wisten te verzamelen tegen het bloederige spektakel.
Critici zijn van mening dat het verbod niet zozeer wordt ingesteld vanwege het welzijn van de dieren, maar omdat de onafhankelijke Catalanen de rest van Spanje te kijk willen zetten.
Het verbod bracht in ieder geval een nationaal debat op gang over de eeuwenoude traditie die kunstenaars en schrijvers als Goya, Picasso en Hemingway geïnspireerd hebben.
zaterdag 24 september 2011
vrijdag 23 september 2011
Een radicale optimist
Met Mark Rutte wil ze graag een hartig woordje spreken. Zijn vrijwel vrouwloze kabinet staat symbool voor de emancipatie in het Nederland van 2011, vindt de nieuwe VN-vrouwenvertegenwoordiger Kirsten van den Hul. Maar ook de werkweigerende vrouw krijgt een waarschuwing. “Teren op de inkomsten van je man is een beangstigende vanzelfsprekendheid geworden.”
Ja, ze is een feministe. Maar ze scheert haar oksels wel en draagt een beha. Kirsten van den Hul (34), tenger postuur met een kortgeknipt, blond koppie, slaat met een vuist op de tafel in haar Amsterdamse appartementje. Het is een ambitieuze vuist. Later zal ze zeggen: “Ik wil burgemeester van Amsterdam worden. En daarna premier.”
Tot nu toe behoort deze Van den Hul tot de massa der Onbekende Nederlanders, maar daarin gaat snel verandering komen: de Nederlandse Vrouwenraad heeft haar gekozen tot VN-vrouwenvertegenwoordiger van 2011. Haar missie: de emancipatie in Nederland een flinke duw in de rug geven. Eind dit jaar komt ze met oplossingen die ze aan de VN zal presenteren tijdens de Algemene Vergadering in New York. Een eer, vindt ze haar benoeming in deze functie, die ’s lands eerste vrouwelijke minister Marga Klompé al eens vervulde in 1947.
Glazen plafond
Van den Hul bladert door wat statistieken en zucht. “We staan er slecht voor. Zie ons kabinet met slechts drie vrouwen: symbolisch voor de emancipatie in ons land. Wist je dat we het nog slechter doen dan de Filippijnen en Sri Lanka? Ik strijd voor gelijke rechten. Niet vanuit boosheid, maar vanuit de volle overtuiging dat iedereen er baat bij heeft.”
Feministe Van den Hul is allerminst een mannenhater. “We zijn niet beter, we zijn gelijkwaardig aan mannen. Maar dat glazen plafond, hè? Dat bestaat echt. Die witte mannen, zoals ik ze noem, kunnen er weinig aan doen. Uit onderzoek blijkt dat ze onbewust iemand kiezen die op hen lijkt. Met als gevolg dat er weer een witte man op een toppositie terechtkomt. Neem het aantal hoogleraren. De afgelopen twee decennia studeren er meer meisjes af dan jongens. En nog altijd is maar tien procent van de hoogleraren vrouw.” Ze somt andere sombere percentages op. Het aandeel vrouwelijke topambtenaren: 18 procent; vrouwelijke burgemeesters: 19 procent; vrouwelijke raadsleden: 26 procent.
Lees het hele bericht in One11.nl
Ja, ze is een feministe. Maar ze scheert haar oksels wel en draagt een beha. Kirsten van den Hul (34), tenger postuur met een kortgeknipt, blond koppie, slaat met een vuist op de tafel in haar Amsterdamse appartementje. Het is een ambitieuze vuist. Later zal ze zeggen: “Ik wil burgemeester van Amsterdam worden. En daarna premier.”
Tot nu toe behoort deze Van den Hul tot de massa der Onbekende Nederlanders, maar daarin gaat snel verandering komen: de Nederlandse Vrouwenraad heeft haar gekozen tot VN-vrouwenvertegenwoordiger van 2011. Haar missie: de emancipatie in Nederland een flinke duw in de rug geven. Eind dit jaar komt ze met oplossingen die ze aan de VN zal presenteren tijdens de Algemene Vergadering in New York. Een eer, vindt ze haar benoeming in deze functie, die ’s lands eerste vrouwelijke minister Marga Klompé al eens vervulde in 1947.
Glazen plafond
Van den Hul bladert door wat statistieken en zucht. “We staan er slecht voor. Zie ons kabinet met slechts drie vrouwen: symbolisch voor de emancipatie in ons land. Wist je dat we het nog slechter doen dan de Filippijnen en Sri Lanka? Ik strijd voor gelijke rechten. Niet vanuit boosheid, maar vanuit de volle overtuiging dat iedereen er baat bij heeft.”
Feministe Van den Hul is allerminst een mannenhater. “We zijn niet beter, we zijn gelijkwaardig aan mannen. Maar dat glazen plafond, hè? Dat bestaat echt. Die witte mannen, zoals ik ze noem, kunnen er weinig aan doen. Uit onderzoek blijkt dat ze onbewust iemand kiezen die op hen lijkt. Met als gevolg dat er weer een witte man op een toppositie terechtkomt. Neem het aantal hoogleraren. De afgelopen twee decennia studeren er meer meisjes af dan jongens. En nog altijd is maar tien procent van de hoogleraren vrouw.” Ze somt andere sombere percentages op. Het aandeel vrouwelijke topambtenaren: 18 procent; vrouwelijke burgemeesters: 19 procent; vrouwelijke raadsleden: 26 procent.
Lees het hele bericht in One11.nl
woensdag 21 september 2011
Vandaag: Dag van de Vrede
Den Haag viert dit jaar weer uitgebreid de Internationale VN-Dag van de Vrede op 21 september. Deze dag is een dag van wereldwijde wapenstilstand en geweldloosheid.
Vredesloop
De Dag van de Vrede start dit jaar in Madurodam waar meer dan 1000 kinderen witte vredesballonnen oplaten. Zij vragen zo aandacht voor leeftijdsgenoten in oorlogs- en conflictgebieden. Burgemeester Jozias van Aartsen, de burgemeester van Madurodam en wethouder Ingrid van Engelshoven lossen daarna het startschot voor de Vredesloop door de Internationale Stad van Vrede en Recht. De loop eindigt op het Plein in het centrum van de stad met een speciaal optreden van Ali B.Amref Flying Doctors
Elk jaar steunt Den Haag een goed doel met het thema vrede en recht. Na Unicef, het Rode Kruis en War Child gaat de gemeente dit jaar geld ophalen voor een ziekenhuis van Amref Flying Doctors in Zuid-Soedan. Studenten krijgen daar een opleiding tot arts en de kinderafdeling wordt gerenoveerd. Bijzonder is dat een deel van de studenten ex-soldaten zijn.The Hague Prize 2011
De Franse professor dr. Paul Lagarde ontvangt dit jaar de The Hague Prize voor zijn bijdragen aan de ontwikkeling van het internationale privaatrecht en de zogenaamde Haagse Akkoorden. Deze afspraken hebben een grote, positieve invloed op het dagelijks leven van mensen in de hele wereld. En gaan bijvoorbeeld over internationale adoptie en kinderontvoering. Professor Lagarde ontvangt de prijs 's middags in het Vredespaleis van burgemeester Jozias van Aartsen.Peace One Day
De internationale viering van de Dag van de Vrede, Peace One Day, besteedt ook aandacht aan de Haagse vredesloop. Over de hele wereld zijn de beelden te zien, zoals tijdens het 'Concert for Peace' in het O2-stadion in London.Bron: Den Haag.nl
dinsdag 20 september 2011
Een gedachte
Als je een beetje loslaat, zul je een beetje geluk kennen.
Als je veel loslaat, zul je veel geluk kennen.
Als je alles loslaat, zul je vrij zijn.
Jack Kornfield
Als je veel loslaat, zul je veel geluk kennen.
Als je alles loslaat, zul je vrij zijn.
Jack Kornfield
zaterdag 17 september 2011
vrijdag 16 september 2011
Jan Terlouw is Minister van Vrede
Oud-minister Jan Terlouw is vandaag, aan de vooravond van de Vredesweek, beëdigd als Minister van Vrede. De post is een initiatief van vredesorganisatie IKV Pax Christi.
Er is ook een Staatssecretaris van Vrede beëdigd, Midden-Oostenkenner en schrijfster Petra Stienen. Terlouw en Stienen gaan samen het kabinetsbeleid toetsen en aandacht vragen voor het thema via lezingen.
Tussen 17 en 25 september vindt de week van de vrede plaats. Het thema van deze week is 'Elk mens een veilig bestaan.' Op 21 september is de 45e editie van de Internationale Dag van de Vrede.
Bron: NOS.nl
Er is ook een Staatssecretaris van Vrede beëdigd, Midden-Oostenkenner en schrijfster Petra Stienen. Terlouw en Stienen gaan samen het kabinetsbeleid toetsen en aandacht vragen voor het thema via lezingen.
Tussen 17 en 25 september vindt de week van de vrede plaats. Het thema van deze week is 'Elk mens een veilig bestaan.' Op 21 september is de 45e editie van de Internationale Dag van de Vrede.
Bron: NOS.nl
donderdag 15 september 2011
Koninklijk orgasmegedicht teruggevonden
In het Geheime Staatsarchief van Pruisen is een gedicht over het orgasme teruggevonden dat koning Frederik de Grote in 1740 schreef voor de Franse schrijver Voltaire. Dit meldt het Duitse weekblad Die Zeit, dat het in het Frans geschreven gedicht donderdag integraal afdrukt.
Het bestaan van het gedicht was bekend, maar de tekst werd eeuwenlang als verloren beschouwd.
Bron: Nu.nl
maandag 12 september 2011
Liever lokaal
De echt bewuste consument wil niet per se biologisch, maar vooral lokaal eten. Van de boer om de hoek, die hij kent en vertrouwt. Zo denken bijna tweehonderd Tilburgse consumenten, die lid zijn geworden van de voedselcoöperatie 'Goei Eete'.
Herman Fitters hoeft niet lang na te denken over deze vraag. "De Nederlandse", zegt hij beslist. "Dat een product lokaal is, vind ik belangrijker dan dat het biologisch is." Maar misschien nog wel belangrijker, vindt Fitters, is dat je weet wie die komkommer heeft gezaaid, geteeld en geoogst. Met andere woorden: wie de boer is. Fitters weet dat, want hij heeft zich aangesloten bij Goei Eete.
Goei Eete is een stichting die Tilburgse consumenten direct in contact brengt met Tilburgse boeren. Leden bestellen via een website hun groenten, fruit, vlees en zuivel bij de aangesloten boeren en halen deze op in een depot, bijvoorbeeld een schuur of school. Althans dat gaan ze doen, want dit burgerinitiatief zit nog in de beginfase. De eerste bestelling is nog niet geleverd, omdat nu nog gewerkt wordt aan de website waarop men bestellingen kan plaatsen (die zal deze winter of in het voorjaar van 2012 klaar zijn).
Initiatiefnemers Irma Lamers en Hans Alberts willen boer en consument direct met elkaar in contact brengen en verse, lokale seizoensproducten tegen een betaalbare prijs op de markt brengen, zonder dat de inkomenszekerheid voor de boeren in gevaar komt. Bovendien is de uitstoot van CO2 minimaal omdat boer en consument elkaars buren zijn. Dat is kort samengevat de filosofie van Goei Eete en vergelijkbare voedselcoöperaties.
Lees het hele artikel in TROUW
vrijdag 9 september 2011
Een gedachte
Wanneer zekerheden wankelen kan het geluk soms
opduiken als een struikrover van achter een bosje.
Benoîte Groult
opduiken als een struikrover van achter een bosje.
Benoîte Groult
donderdag 8 september 2011
De lachende wetenschapper
De Joods-Russische ruimtevaartfysicus Vladilen Bezroechin speelde in de hoogtijdagen van de Koude Oorlog een belangrijke rol in de ontwikkeling van het ruimtevaartprogramma van de Sovjet-Unie. Als een van de weinige prominente wetenschappers emigreerde hij niet. Hij doet nog altijd wetenschappelijk onderzoek en inspireert zijn omgeving door zijn optimisme.
De Moskouse ruimtevaartfysicus Vladilen Bezroechin (1932) is altijd opgewekt. En dat mag een wonder heten, want hij groeide op in de Sovjet-Unie van Josif Stalin, wiens bewind een van de roerigste perioden uit de wereldgeschiedenis markeerde. Alleen al door zijn optimistische instelling in een land waar alle reden is tot permanent pessimisme – omdat er nooit echt iets verandert –, is hij een stimulans voor zijn omgeving.
In de afgelopen jaren heb ik veel Russen als Bezroechin leren kennen: fatsoenlijke mensen die niet bang zijn om te zeggen wat ze denken, die voor hun rechten opkomen, die toegewijd zijn aan hun vak, die van hun land houden ondanks al zijn tekortkomingen, die niet emigreren omdat ze niet zonder hun vertrouwde wereldje kunnen en hopen een bijdrage te kunnen leveren aan de modernisering van hun land. Zij zijn de helden van deze tijd.
Democraat Jeltsin
Vladilen beleefde de Grote Terreur van de jaren dertig, de Tweede Wereldoorlog, Stalins dood, de korte politieke en culturele liberalisering onder Nikita Chroesjtsjov, de stagnatie onder Leonid Brezjnev en het oplevend antisemitisme, waarvan hij als Jood de gevolgen zelf ondervond. En dan is er nog de chaos na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie onder Michail Gorbatsjov in 1991, die veel Russen in de afgrond van de echte armoede stortten. “Maar ik ben een groot fan van Boris Jeltsin”, zegt hij met olijke blik. “Wat ze nu ook van hem mogen zeggen, hij was de eerste echte democraat in ons land.”
Ondanks de genadeloze realiteit van de geschiedenis is Vladilen altijd in een betere toekomst blijven geloven. “Wees blij dat de dagen straks weer langer worden”, zegt hij troostend als iemand klaagt over de grauwe lucht. “Daardoor hebben we weer meer tijd om te werken of op de datsja te klussen.”
Lees het hele bericht op One11.nl
De Moskouse ruimtevaartfysicus Vladilen Bezroechin (1932) is altijd opgewekt. En dat mag een wonder heten, want hij groeide op in de Sovjet-Unie van Josif Stalin, wiens bewind een van de roerigste perioden uit de wereldgeschiedenis markeerde. Alleen al door zijn optimistische instelling in een land waar alle reden is tot permanent pessimisme – omdat er nooit echt iets verandert –, is hij een stimulans voor zijn omgeving.
In de afgelopen jaren heb ik veel Russen als Bezroechin leren kennen: fatsoenlijke mensen die niet bang zijn om te zeggen wat ze denken, die voor hun rechten opkomen, die toegewijd zijn aan hun vak, die van hun land houden ondanks al zijn tekortkomingen, die niet emigreren omdat ze niet zonder hun vertrouwde wereldje kunnen en hopen een bijdrage te kunnen leveren aan de modernisering van hun land. Zij zijn de helden van deze tijd.
Democraat Jeltsin
Vladilen beleefde de Grote Terreur van de jaren dertig, de Tweede Wereldoorlog, Stalins dood, de korte politieke en culturele liberalisering onder Nikita Chroesjtsjov, de stagnatie onder Leonid Brezjnev en het oplevend antisemitisme, waarvan hij als Jood de gevolgen zelf ondervond. En dan is er nog de chaos na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie onder Michail Gorbatsjov in 1991, die veel Russen in de afgrond van de echte armoede stortten. “Maar ik ben een groot fan van Boris Jeltsin”, zegt hij met olijke blik. “Wat ze nu ook van hem mogen zeggen, hij was de eerste echte democraat in ons land.”
Ondanks de genadeloze realiteit van de geschiedenis is Vladilen altijd in een betere toekomst blijven geloven. “Wees blij dat de dagen straks weer langer worden”, zegt hij troostend als iemand klaagt over de grauwe lucht. “Daardoor hebben we weer meer tijd om te werken of op de datsja te klussen.”
Lees het hele bericht op One11.nl
woensdag 7 september 2011
We filosoferen weer eens wat
Bij het lezen van dit stukje van Gerrit Komrij voelde ik mij een stuk minder eenzaam. Het gaat over de eenzaamheid die veroorzaakt zou worden door facebook. En ik heb niks tegen facebook an sich.
Het lijkt een contradictio in terminis.
Misschien komt het omdat ik het van harte eens ben met wat Komrij schrijft over de angst van mensen voor eenzaamheid en de dood. Alsof mensen onrecht wordt aangedaan als zij eenzaam zijn of dood gaan. Facebook en alle andere sociale netwerken zijn geen verzekeringmaatschappijen die als de eenzaamheid en de dood dreigen toe te slaan, of al hebben toegeslagen, je verlies kunnen vergoeden. Facebook is een hulpmiddel om je wereld te vergroten, en in anderen iets van jezelf herkennen. De rest moet je zelf doen.
Maar vooral de humor in dit blog van Komrij werkt zeer relativerend. En dat is misschien wel de beste manier om je eenzaamheid te bestrijden, zonder zondebok nodig te hebben: lachen!
Lees het blog: http://www.nrc.nl/komrij/2011/08/31/we-filosoferen-weer-eens-wat/
Het lijkt een contradictio in terminis.
Misschien komt het omdat ik het van harte eens ben met wat Komrij schrijft over de angst van mensen voor eenzaamheid en de dood. Alsof mensen onrecht wordt aangedaan als zij eenzaam zijn of dood gaan. Facebook en alle andere sociale netwerken zijn geen verzekeringmaatschappijen die als de eenzaamheid en de dood dreigen toe te slaan, of al hebben toegeslagen, je verlies kunnen vergoeden. Facebook is een hulpmiddel om je wereld te vergroten, en in anderen iets van jezelf herkennen. De rest moet je zelf doen.
Maar vooral de humor in dit blog van Komrij werkt zeer relativerend. En dat is misschien wel de beste manier om je eenzaamheid te bestrijden, zonder zondebok nodig te hebben: lachen!
Lees het blog: http://www.nrc.nl/komrij/2011/08/31/we-filosoferen-weer-eens-wat/
dinsdag 6 september 2011
Happy Feet op weg naar de Zuidpool
De pinguïn Happy Feet is zwemmend op weg naar de zuidpool. Het dier is zondag op volle zee uitgezet en zal samen met zijn soortgenoten zo'n 2000 kilometer afleggen naar de Zuidpool.
Pas na een lichte aanmoediging koos de pinguïn voor zijn vrijheid. Met behulp van een gps-zender en een chip kan de wereld nog een tijdje meegenieten van de avonturen van het dier.
Gerelateerd nieuws
Bron: Trouw
Pas na een lichte aanmoediging koos de pinguïn voor zijn vrijheid. Met behulp van een gps-zender en een chip kan de wereld nog een tijdje meegenieten van de avonturen van het dier.
Gerelateerd nieuws
Bron: Trouw
maandag 5 september 2011
Schier op één na schoonste strand van het land
Naast Sluis ontvingen zeventien strandgemeenten de 4 sterren- plaquette voor een Zeer Schoon Strand en acht strandgemeenten kregen een 3 sterren- plaquette voor hun strand. Dit is het hoogste aantal sterrenplaquettes dat ooit werd uitgereikt.
De Waddeneilanden zijn de meest opvallende stijgers van deze editie. Na een matige score in 2010 eindigen drie Waddeneilanden dit jaar in de top 6.
Al negen jaar brengt Stichting Nederland Schoon de schoonste kuststranden in kaart met de verkiezing van het Schoonste Strand van Nederland, waarbij door inspecteurs van de ANWB bijna honderd plaatsen worden beoordeeld.
Bron: Dagblad van het Noorden
zondag 4 september 2011
Warda's positivisme breekt slopers
Docente Warda Hafidz gaf haar goedbetaalde baan in Jakarta op om zich volledig te kunnen inzetten voor de allerarmsten op Java. Haar organisatie Urban Poor Consortium biedt hun een fatsoenlijk dak boven het hoofd en meer zekerheid voor de toekomst.
De rivier beneden heeft zich teruggetrokken op de bodem van zijn bedding en kabbelt onschuldig tussen de modder. Dinsdag, na urenlange regenval, kwam het water nog over de rand van de dijk, bijna tot in de huizen van Bratang Gede. Suroto ziet de rivier achter zijn huis al vijftig jaar stijgen en dalen. Hij leeft ermee. Hij kan niet anders. Ooit was hij schoonmaker op het Amerikaanse consulaat, en van het loontje dat hij daar verdiende kon hij alleen maar een huisje bovenop de dijk betalen. Het was er vochtig, zat vol ratten, de oever was een vuilnisbelt – maar hier woonde hij sindsdien.
Toen de gemeente jaren geleden besloot dat zij de huizen op de dijk zou gaan slopen, zag Suroto zijn wereld instorten. Maar in 2004 mengde de activiste Warda Hafidz zich in de strijd. Warda had in de hoofdstad Jakarta al tientallen van dit soort gevechten gevoerd. Sinds 1993 voerde zij daar actie voor de straatventers, de becak-rijders en de mensen die in de krottenwijken woonden. Het waren de jaren van de economische boom. Overal werd gebouwd, en overal waar werd gebouwd, werden mensen weggejaagd. “Niemand verdedigde ze”, zegt Warda. “Zij konden alleen naar de LBH [een Indonesische variant van het bureau voor rechtshulp, red.]. Maar daar werd alleen gekeken naar de juridische kant van de zaak, en juridisch hadden deze mensen geen poot om op te staan: ze hadden geen legale status.”
Reformasi
Warda Hafidz gaf haar baan als docent in Malang eraan om in Jakarta te leven in rechtstreeks contact met het volk. In 1997 zette zij het Urban Poor Consortium (UPC) op, een organisatie die zich inzet voor de allerarmsten. Het waren de nadagen van de dictatoriale president Soeharto. Het economische wonder zakte in elkaar, en in 1998 werd Soeharto door massale straatprotesten tot aftreden gedwongen. Indonesië maakte daarop een democratische revolutie door, de Reformasi, en ook Warda werd gegrepen door het vuur: “Er hing een sfeer van verandering in de lucht. Ineens was alles mogelijk in Indonesië.”
Lees het hele bericht op One11.NL
De rivier beneden heeft zich teruggetrokken op de bodem van zijn bedding en kabbelt onschuldig tussen de modder. Dinsdag, na urenlange regenval, kwam het water nog over de rand van de dijk, bijna tot in de huizen van Bratang Gede. Suroto ziet de rivier achter zijn huis al vijftig jaar stijgen en dalen. Hij leeft ermee. Hij kan niet anders. Ooit was hij schoonmaker op het Amerikaanse consulaat, en van het loontje dat hij daar verdiende kon hij alleen maar een huisje bovenop de dijk betalen. Het was er vochtig, zat vol ratten, de oever was een vuilnisbelt – maar hier woonde hij sindsdien.
Toen de gemeente jaren geleden besloot dat zij de huizen op de dijk zou gaan slopen, zag Suroto zijn wereld instorten. Maar in 2004 mengde de activiste Warda Hafidz zich in de strijd. Warda had in de hoofdstad Jakarta al tientallen van dit soort gevechten gevoerd. Sinds 1993 voerde zij daar actie voor de straatventers, de becak-rijders en de mensen die in de krottenwijken woonden. Het waren de jaren van de economische boom. Overal werd gebouwd, en overal waar werd gebouwd, werden mensen weggejaagd. “Niemand verdedigde ze”, zegt Warda. “Zij konden alleen naar de LBH [een Indonesische variant van het bureau voor rechtshulp, red.]. Maar daar werd alleen gekeken naar de juridische kant van de zaak, en juridisch hadden deze mensen geen poot om op te staan: ze hadden geen legale status.”
Reformasi
Warda Hafidz gaf haar baan als docent in Malang eraan om in Jakarta te leven in rechtstreeks contact met het volk. In 1997 zette zij het Urban Poor Consortium (UPC) op, een organisatie die zich inzet voor de allerarmsten. Het waren de nadagen van de dictatoriale president Soeharto. Het economische wonder zakte in elkaar, en in 1998 werd Soeharto door massale straatprotesten tot aftreden gedwongen. Indonesië maakte daarop een democratische revolutie door, de Reformasi, en ook Warda werd gegrepen door het vuur: “Er hing een sfeer van verandering in de lucht. Ineens was alles mogelijk in Indonesië.”
Lees het hele bericht op One11.NL
zaterdag 3 september 2011
Gelukkig, koe Yvonne is weer terug. Na drie maanden
Opluchting in Duitsland. Koe Yvonne is na drie maanden vermissing en drie maanden volop media-aandacht weer teruggevonden, zo is bekendgemaakt.
Yvonne is nu eigendom van het Gut Aiderbichl-dierenasiel, nadat een boer belde die Yvonne op het land rond zijn boerderij in Muehldorf had gezien, vlakbij de Oostenrijkse grens. De bruine koe kon geïdentificeerd worden aan de hand van haar oormerk.
Yvonne ontsnapte in mei van een boerderij in de bossen van Beieren. Een paar dagen later was ze betrokken bij een bijna-botsing met een politieauto. Het asiel waar ze nu verblijft, kocht haar vlak daarna van haar vorige eigenaren en nam de leiding in de zoektocht naar Yvonne, ook om te voorkomen dat ze zou worden afgeschoten als ze gezien zou worden.
De gemeente Muehldorf zegt in een verklaring dat de zes jaar oude Yvonne schijnbaar 'moe van eenzaamheid' is, en dat ze een sprong had gemaakt over een hek om bij andere runderen te kunnen zijn. Ze staat nu tevreden te grazen bij vier kalveren, totdat haar eigenaren haar komen ophalen, meldde de gemeente.
Bron: Volkskrant
vrijdag 2 september 2011
'In 2020 alleen nog duurzaam vlees in winkels'
Uiterlijk in 2020 ligt er nog alleen duurzaam vlees in de Nederlandse winkels. Dat is althans het ambitieuze streven van een vooraanstaande commissie die de provincie Noord-Brabant adviseert over de toekomst van de veehouderij.
Prominenten zoals de voormalige ministers Ab Klink en Pieter Winsemius en de voormalige Tweede Kamerleden Felix Rottenberg en Marijke Vos maakten deel uit van de commissie.
Onvrede over de stallen
De commissie constateert dat er een impasse is ontstaan tussen de gedwongen volumegroei in de veehouderij en de maatschappelijke onvrede over grote, volle stallen. Uit gesprekken met vertegenwoordigers uit de sector, belangenorganisaties en betrokken Brabanders bleek ook het brede verlangen naar een koerswijziging
De commissie kiest voor een radicale ommekeer die alleen kan slagen bij een nationale aanpak. Als eerste stap adviseert de commissie al vanaf 1 januari een eind aan het preventief gebruik van antibiotica.
Rendabel
Een modaal duurzaam ('zorgvuldig intensief') veeteeltbedrijf is volgens de commissie rendabel met bijvoorbeeld 6700 vleesvarkens, 240.000 vleeskuikens of 1700 vleeskalveren en vier personeelsleden. De beperkingen die Brabant heeft opgelegd aan de grootte van de stallen (maximaal 1,5 hectare), vormen vooralsnog geen beperking, oordeelt de commissie.
Lees het hele bericht in het Parool
donderdag 1 september 2011
Meer windenergie
Wethouder Maarten van Poelgeest (GroenLinks) wil dat in 2025 570 miljoen kWh elektriciteit wordt opgewekt door wind. Er komt een Windcoalitie die moet zorgen voor meer windmolens. De coalitie wordt geleid door Wim Vlemmix, die als adjunct-directeur van de Haven Amsterdam ervaring heeft opgedaan met het realiseren van windmolens.
Er zijn concrete plannen voor uitbreiding in het havengebied en voor windmolens in Noord. Eerder zijn het IJmeer en het zuidwestelijke deel van de Bijlmermeerpolder ook genoemd als mogelijke locaties. Rond de jaarwisseling zullen potentiële locaties worden gepresenteerd. Vanwege de hoge ambities zal het niet mogelijk zijn om alleen in industriegebieden windmolens neer te zetten.
Het is de bedoeling dat particulieren de mogelijkheid krijgen om te participeren in windmolenprojecten. In Amsterdam Noord wordt bijvoorbeeld gedacht aan een vereniging waarvan de leden goedkope elektriciteit krijgen. Een andere mogelijkheid is dat burgers geld investeren in windenergie en meedelen in het rendement.
De doelstelling van 570 kWh lijkt een aanscherping ten opzichte van de 370 miljoen kWh die de gemeente vorige maand nog noemde. Eerder bleek uit een studie dat 1 miljard kWh wellicht mogelijk is. Een hindernis is gedeputeerde Jaap Bond (CDA) van de provincie Noord-Holland, die windmolens op land wil verbieden. Van Poelgeest hoopt hem nog te kunnen overtuigen. Dit najaar moet hierover meer duidelijkheid komen.
Afbeelding: Arne Nordmann / Wikimedia
Bron: Nieuws uit Amsterdam
Er zijn concrete plannen voor uitbreiding in het havengebied en voor windmolens in Noord. Eerder zijn het IJmeer en het zuidwestelijke deel van de Bijlmermeerpolder ook genoemd als mogelijke locaties. Rond de jaarwisseling zullen potentiële locaties worden gepresenteerd. Vanwege de hoge ambities zal het niet mogelijk zijn om alleen in industriegebieden windmolens neer te zetten.
Het is de bedoeling dat particulieren de mogelijkheid krijgen om te participeren in windmolenprojecten. In Amsterdam Noord wordt bijvoorbeeld gedacht aan een vereniging waarvan de leden goedkope elektriciteit krijgen. Een andere mogelijkheid is dat burgers geld investeren in windenergie en meedelen in het rendement.
De doelstelling van 570 kWh lijkt een aanscherping ten opzichte van de 370 miljoen kWh die de gemeente vorige maand nog noemde. Eerder bleek uit een studie dat 1 miljard kWh wellicht mogelijk is. Een hindernis is gedeputeerde Jaap Bond (CDA) van de provincie Noord-Holland, die windmolens op land wil verbieden. Van Poelgeest hoopt hem nog te kunnen overtuigen. Dit najaar moet hierover meer duidelijkheid komen.
Afbeelding: Arne Nordmann / Wikimedia
Bron: Nieuws uit Amsterdam
Go Short: 'Voorfilm terug in bioscoop'
NIJMEGEN - De korte voorfilm die vroeger voor de hoofdfilm in bioscopen werd vertoond, moet terugkeren in de filmtheaters. Dat zegt de organisatie van korte filmfestival Go Short in Nijmegen.
Go Short gaat actie voeren in de filmhuizen in Nijmegen (LUX), Utrecht, Maastricht en Den Haag.De voorfilm is de perfecte manier om de korte film te presenteren aan een groot publiek en de aandacht te geven die ze verdient. Bovendien is het een leuke verrassing voor het publiek in afwachting van de hoofdfilm, vindt Go Short. Er is voor de korte film grote belangstelling gezien de toename in het aantal bezoekers tijdens het internationale festival in Nijmegen. Volgens filmprogrammeur Pien Houthoff van LUX, hebben bioscopen de voorfilm geschrapt om de draaitijden zo krap mogelijk te houden. "Veel korte films verdienen een plek op het grote doek."
Vaak wordt dat niet gedaan omdat er geen tijd is voor tijdrovende selecties van het aanbod van korte films. Dat gaat Go Short nu voor hen doen. Go Short verzorgt selectie en distributie. In september worden Dusk (Erwin Olaf) en Procrastination (animatie) vertoond in de deelnemende filmhuizen.
Bron: Gelderlander
Abonneren op:
Posts (Atom)